Jego ogon jest istotną częścią tego typu komunikacji, a w przypadku wystąpienia nieprawidłowości, ta i inne funkcje mogą być zaburzone. Zapraszamy do lektury i zapoznania się z informacjami na temat tego typu kontuzji. Urazy ogona u psów. Ogon psa składa się z mięśni, nerwów i do 20 kości połączonych z odbytem. Opiekun zlęknionego psa może podjąć próby poradzenia sobie z problemem poprzez właściwą socjalizację zwierzęcia. Dobrze, gdy inicjujemy spotkania z innymi psami, które nie są natarczywe w zabawie i nie doprowadzą do pogłębienia problemu u naszego psa. Koński ogon u psa – leczenie. Efekty leczenia zależne są od stadium choroby i reakcji na leki. Czasami leczenie może być bardzo proste – podanie niesteroidowych środków przeciwzapalnych, leków przeciwbólowych i ograniczenie ruchu. Jeżeli takie działanie nie pomoże, należy podjąć dalsze leczenie u lekarza weterynarii. otyłość, suchość skóry i sierści, duża wrażliwość na zimno, zapalenie jamy ustnej, symetryczne łysienie, szczurzy ogon, zaparcia. Leczenie łysienia, spowodowanego problemami z gospodarką hormonalną, często polega na kastracji psa bądź dobraniu odpowiednich leków. Na noszenie ogona wpływa anatomia (i tu nic nie poradzisz) oraz stan psychiczny. Mój Yuko normalnie ma wzorcowo noszony i osadzony ogon, ale jak zobaczy innego psa-od razu robi "skorpiona", czyli końcówkę ogona ma prawie na nosie:evil_lol: Nie martw się, jedź na wystawy i już! Szczurzy Gen Lyrics: Jak cie boli, że ziomowi wpada cash / Nie naciśniesz tu ponownie byku PLAY / Jakiś chyba w sobie nosisz szczura gen / Niech opycha się padliną taki wełch / Nie pcha się . Częściej problemy z tarczycą są diagnozowane u psów niż u kotów. Wyróżniamy dwie jednostki chorobowe: Niedoczynność tarczycy jest stwierdzana głównie u psów w średnim wieku i starszych. Choroba ta polega na obniżonym wytwarzaniu i wydzielaniu hormonów przez tarczycę co wpływa na ogólny stan zwierzęcia. Przyczyną niedoczynności tarczycy może być jej zapalenie, zanik, nowotwór, leki, zaburzenia przysadki. Niedoczynność tarczycy u kotów zdarza się rzadko, najczęściej przyczyną tego schorzenia jest usunięcie tarczycy lub podawanie zbyt wysokiej dawki leków przeciwtarczycowych. Najczęściej występujące objawy niedoczynności tarczycy: niechęć do zabawy i ruchu tendencja do tycia ciągła chęć leżenia w ciepłym miejscu wyłysienia na skórze, wyłysiały "szczurzy ogon" łamliwy, kruchy włos, często z łupieżem i łojotokiem skóra w miejscu wyłysień jest chłodna i nadmiernie pigementowana wtórne infekcje skóry i uszu – Malassezia sp, bakterie, drożdże, nużyca Dodatkowo mogą pojawić się objawy ze strony układu neurologicznego: porażenie, niedowłady zaburzenia w oddawaniu moczu oraz przełykaniu otępienie, przechylenie głowy układu sercowo- naczyniowego: zwolniona praca serca zaburzenia rytmu serca brak tolerancji na wysiłek układu płciowego: obniżony popęd oraz ruchliwość plemników brak rui lub cicha ruja Tarczyca wytwarza dwa hormony: tyroksynę (T4) oraz trójjodotyroninę (T3). Za ich produkcję i wydzielanie odpowiada hormon przysadki -TSH. Między innymi na podstawie wartości tych parametrów możemy postawić prawidłową diagnozę razem z objawami i dokładnym badaniem klinicznym. Przy niedoczynności tarczycy pomocne są badania: badanie morfologiczne krwi – często dochodzi do niedokrwistości badanie biochemiczne krwi – dochodzi do wzrostu wartości cholesterolu i trójglicerydów oznaczanie poziomu hormonów – dochodzi do spadku poziomu T4 i FT4 poniżej normy przy jednoczesnym wzroście TSH Nadczynność tarczycy najczęściej jest stwierdzana u starszych kotów. Przyczynami nadczynności tarczycy u kotów są guzkowate zmiany w tarczycy odpowiedzialne za zwiększoną produkcję hormonów tarczycy we krwi. Uważa się, że nadczynność tarczycy może mieć podłoże autoimmunologiczne, żywieniowe lub (rzadziej) bywa to nowotwór. Najczęściej występujące objawy nadczynności tarczycy u kotów: zwiększone pragnienie, apetyt oraz zwiększona ilość oddawania moczu wzrost przemiany materii duszność spadek masy ciała większa aktywność fizyczna, nadpobudliwość zaburzenia ze strony układu pokarmowego przyspieszenie pracy serca zaniedbywanie toalety, pogorszenie jakości sierści powiększenie okolicy tarczycy Pomocne badania laboratoryjne badanie morfologiczne krwi – często dochodzi do leukocytozy, wzrostu hematokrytu oraz MCV badanie biochemiczne krwi – wzrost poziomu Alt, Ast, AP oznaczanie poziomu hormonów – wzrost stężenia FT4 Należy pamiętać, że prawidłową diagnozę należy opierać o wywiad, badanie kliniczne, badania dodatkowe w tym badania laboratoryjne. Pełną diagnostykę możecie Państwo wykonać w laboratorium COVET w Słupsku. U mojego 8 -letniego psa rasy hasky mieszany z wilkiem zauważyłam duży wielkości dużego jabłka guz u nasady ogona . Który jest ok 2 m-cy u mojego psa i wydaje mi się że się powiększa . zachowanie psa jest niepokojące ponieważ pies skiełczy i próbuje się gryść w tamte miejsce te ataki są coraz częstsze i jest ich kilka dziennie nawet nie raz kilkanaście. Ten guz jest twardy w dotyku kulisty i jak się go dotknie to jest ciepły. Boję się że to jest jakiś rodzaj raka . Pomóżcie proszę . Pomóc może tylko lekarz po obejrzeniu zmiany, która może faktycznie mieć charakter nowotworowy. zachowanie psa może wskazywac na bolesnośc zmiany, więc proszę udać się możliwie najszybciej z psem do lekarza. Witam, potrzebuję pomocy w zakresie problemów skórnych moich psów. Jeden z moich psów (suczka) miał problemy z sierścią. Sierść zaczeła wypadać z uszu oraz z końcówki ogona. Weterynarze stawiali przeróżne diagnozy: nurzycę, świeżbowiec (początkowo się drapała), zapalenie mieszków włosowych (ma jakieś geny z jamnika i podobno to jest częste schorzenie u nich), problemy z tarczycą, grzybice. Miała zrobione badanie na harmony tarczycy (prawidłowe), zeskrobiny (prawidłowe) oraz pod mikroskopem obserwowane czy nie ma pasożytów. Najgorsze jest to że obecnie obserwuje zmiany na uszach oraz ogonie u jej dzieci i kompletnie nie wiem co mam robić bo każdy weterynarz rozkłada ręce. Dzisiaj opowiem Wam o problemie, który dotyczy wielu czworonogów - łysieniu. Jego przyczyny są różne, a leczenie może trwać wiele miesięcy. Przyczyny łysienia psa Każdy pies linieje. Jest to rzecz naturalna i nie do uniknięcia. Jednak czasami zdarza się, że u pupila pojawiają się łyse placki, które z dnia na dzień stają się coraz większe. Taka sytuacja może mieć różne przyczyny. Często łyse placki na skórze są przyczyną sezonowego wypadania sierści. Jeśli jednak okaże się, że zmiana pory roku nie jest źródłem problemu, należy dowiedzieć się, gdzie leży problem. Problemy hormonalne Łysienie psa, spowodowane problemem z gospodarką hormonalną, ma charakterystyczne objawy: matowienie sierści, łyse placki po obu stronach ciała, obfite wypadanie sierści podczas zabiegów pielęgnacyjnych, pojawienie się ciemniejszych przebarwień na skórze. Inne powikłania, które mogą wskazywać na zaburzenia hormonalne: niedoczynność tarczycy, otyłość, suchość skóry i sierści, duża wrażliwość na zimno, zapalenie jamy ustnej, symetryczne łysienie, szczurzy ogon, zaparcia. Leczenie łysienia, spowodowanego problemami z gospodarką hormonalną, często polega na kastracji psa bądź dobraniu odpowiednich leków. Nieodpowiednie odżywianie Łysienie może być również spowodowane nieodpowiednią dietą, której składniki mogą wywoływać reakcje alergiczne. Ważne jest, by podawać pupilowi karmę, która wzbogaci jego organizm o odpowiednie witaminy i składniki odżywcze. Nie warto karmić psa domowym jedzeniem, ponieważ nie jest ono przystosowane do organizmu zwierzęcia. Alergie Kolejną przyczyną tracenia sierści są alergie pokarmowe lub te wywołane innymi substancjami. Reakcję alergiczną mogą wywołać detergenty różnego rodzaju, nowe legowisko, nowa buda, farby do ścian, pchły, roztocza, pasożyty (np. kleszcze). Najczęstszą metodą leczenia jest dieta eliminacyjna. Choroby Pies, atakowany przez patogeny, ulega zakażeniu poprzez otwarte rany. Zapalenie skóry może wówczas przybrać postać pęcherzyków, guzków bądź gródek. Pojawiają się one na przykład w okolicy brzucha i tylnych kończyn. Po takich reakcjach alergicznych mogą powstać blizny oraz łyse placki na skórze. Jeśli pies cierpi na atopowe zapalenie skóry, można zauważyć następujące objawy: podrażnienie skóry prowadzące do świądu, wypadanie sierści, zaczerwienienie skóry, wydzielina sącząca się z ran, wylizywanie oraz wygryzanie sierści otaczającej ranę. Roztocza, takie jak nużeniec lub świerzbowiec, powodują: krostki w okolicach głowy oraz ramion, ubytki sierści, łuszczenie się skóry, wydzielanie się charakterystycznego zapachu, podrażnienia w okolicach uszu oraz łokci. Inną chorobą powodującą utratę sierści, jest łysienie plackowate. Polega ono na wytwarzaniu przeciwciał przez organizm, które powodują wyniszczenie mieszków włosowych. Pupil łysieje w określonych miejscach, które tworzą łysy placek. Naga skóra nie jest zaczerwieniona ani pokryta pęcherzykami lub strupami. Inne powody łysienia Łysienie psa może być spowodowane czynnikami innymi niż te wymienione powyżej. Pies może tracić sierść również w wyniku zwykłego wylizywania określonych miejsc, choroby psychicznej, depresji lub stresu. Jeśli zobaczymy, że nasz czworonóg zaczyna łysieć, najlepiej wybierzmy się z nim do weterynarza. Im szybciej zdiagnozuje on chorobę, tym łatwiej będzie ją wyleczyć. Jeśli okaże się, że przyczyna łysienia leży wyłącznie w psychice psa, możemy wybrać się z nim do zoopsychologa. On znajdzie przyczynę problemów naszego pupila oraz powie nam, jak musimy postępować, by wyleczyć go z jego dolegliwości. Ekspert sklepu internetowego radzi: Jak widać przyczyn łysienia psa może być kilka i w większości mają one związek z konkretnymi chorobami. Na szczęście, gdy dbamy o naszego pupila, szansa że przytrafi mu się któraś z tych dolegliwości jest niewielka. Jednak nawet, gdy tak się zdarzy, to nie należy popadać w panikę, ponieważ dzisiejsza weterynaria radzi sobie z wieloma przyczynami łysienia u psa. Także tylko niektóre z nich mogą być groźne dla człowieka. Dlatego dopóki nasz podopieczny nie ma żadnych niepokojących objawów, nie ma się czym martwić. Nie znaczy to jednak, że jeśli pies nie łysieje, to nie trzeba dbać o jego sierść. Właściciele czworonogów, często nie muszą o tym pamiętać. Wystarczy, że karmią oni swojego pupila odpowiednią, dobrej jakości karmą. Musi być ona odpowiednio zbilansowana i wzbogacona o witaminy oraz suplementy. Na zdrowie i wygląd psiego futra pozytywnie wpływają przede wszystkim nienasycone kwasy tłuszczowe z grupy Omega-3 i Omega-6, witamina A oraz biotyna. Są one dodawane do gotowych suchych i mokrych karm dla psów przez producentów stawiających na wysoką jakość swoich produktów. W ich ofercie można znaleźć też takie, które są przeznaczone dla zwierząt, których sierść wymaga szczególnej troski. Wpływ na stan zdrowia skóry i futra u psa, co w efekcie zmniejsza ryzyko łysienia, mają też zabiegi pielęgnacyjne i utrzymanie zwierzęcia w czystości. Najważniejsze to oczywiście regularne czesanie i kąpanie psa, przy użyciu odpowiedniego szamponu. Ja nie mam zamiaru nikogo straszyć tą nużycą, ale uważam, że zrobienie zeskrobin w takim wypadku to powinna być podstawa w diagnostyce (badanie proste, dla psa bezbolesne). Okolice ogona, to może nie jest najczęstsze miejsce, gdzie zmiany się pojawiają (zazwyczaj jest to głowa), ale przypadek mojego psa nie jest odosobniony - weterynarza, który nam pomógł polecił nam właściciel suczki amstaffa, która miała identyczny łysy placek na ogonie i u niej też była to nużyca, więc jednak w tym miejscu też się to zdarza. Oprócz wyłysienia nie było żadnych innych objawów, psa nic nie bolało, zachowywał się normalnie i nie interesował się ogonem. Co do leczenie, to dokładnie już nie pamiętam, bo było to jakieś 5-6 lat temu. Na pewno dostaliśmy specjalne "mazidła" do smarowania, zalecenie nacierania tego miejsca Nizoralem (zostawić szampon na kilka minut i potem spłukać wodą), pies dostał też tabletki na podniesienie odporności, co do innych leków nie pamiętam, ale chyba były jakieś zastrzyki. Nie twierdzę, że w tym przypadku jest to nużyca, ale sprawdzić nie zaszkodzi;)

szczurzy ogon u psa